Nagkita kami ni Ligaya.

Wooooohoooooooo!!!!
Yun lang. Sabi ni lilit, bakit daw ang lungkot ng laman ng blog ko. Hmmm, may punto. Kasi nga naman, pag malungkot ako, mas masarap tumalungko na lang sa upuan, magmuni-muni at kausapin ang sarili ko't mag-blog, kesa ang hawaan pa ng ka-bad tripan ko ang ibang tao.

Pero ngayon, para hinding-hindi ko ito makalimutan isusulat ko na...woooohooooo! Just came from a meeting at nakarinig ako ng matatamis na salita. (Kasing-tamis ng Sticky strawberries & cream traditional handmade candies galing kay Dax.)

"I liked it, I really really liked it." Ika nga ng dalawang kliyente.

Not one, but two. Jackpot!

Woooohoooooo!!!! Kahit na ang simple lang naman nung ginawa namin. Basta, masarap masarap marinig. Wala na kong masabi. Ika nga ni Homer Simpson, (one more time! kamon kamon) Wooooohooooooo!!!!!!

*mental note: tawagan si Francis, ang CSR ng SCB na sinungitan last week. pasalamatan sya sa kagalingan nyang mag-handle ng isang mainit na ulong tinubuan ng tao at nagtatatalak dahil nalabuan sa credit card statement. sabi mo gagawin mo last week, wag mong kalimutan. pay it forward.